سریزه
باچاخان، چې په عبدالګفار خان هم شهرت لري، یو لوی پښتون مشرتابه او د عدم تشدد غورځنګ بنسټګر و. هغه د ۱۸۹۰ کال د فبروري په ۶مه د پاکستان په چارسده سیمه کې زیږیدلی و
لومړنۍ ژوند او زده کړې
باچاخان خپل لومړنۍ زده کړې په خپل کلي کې پیل کړې او وروسته د بریتانیا په هند کې د علیګړ مسلم پوهنتون ته لاړ. هغه د تعلیم اهمیت په ښه توګه درک کړ او خپل ټول ژوند یې د پښتنو د تعلیم او پرمختګ لپاره وقف کړ
عدم تشدد غورځنګ او خدایي خدمتګار تحریک
باچاخان د مهاتما ګاندي څخه متاثر شو او د عدم تشدد فلسفه یې خپله کړه. هغه په ۱۹۲۹ کال کې د خدایي خدمتګار تحریک (سورپوشان) بنسټ کیښود، چې هدف یې د پښتنو ټولنیز او سیاسي شعور راویښول و
سیاسي مبارزې او زندان
باچاخان د انګریزانو پر وړاندې مبارزه پیل کړه او څو ځلې یې زندان تېر کړ. هغه د هند د کانګرس ګوند سره تړاو لرلو او د خپلواکي لپاره یې د عدم تشدد پر لار روان و. د هغه مبارزې او قربانۍ پښتانه یو موټي کړل او د انګریزانو پر وړاندې یې په یو ستر ځواک بدل کړل
د پاکستان جوړیدل او وروسته ژوند
د پاکستان جوړیدو وروسته، باچاخان د نوي هیواد په سیاسي چارو کې هم فعال پاتې شو. هغه د پښتنو حقونو لپاره مبارزه وکړه او د فډرالي نظام پلوي و. هغه څو ځله د پاکستان حکومت له خوا زندان ته واچول شو، خو د خپل اصولو نه یې لاس وانخیست
ادبي او فرهنګي خدمتونه
باچاخان یو ستر لیکوال او شاعر هم و. هغه په پښتو ژبه کې ګڼ شمیر کتابونه او مقالې ولیکلې چې د پښتنو فرهنګ، تاریخ او عدم تشدد فلسفې باندې متمرکز دي. د هغه ادبي آثار تر نن پورې د پښتنو لپاره یوه لویه سرچینه ده
مرګ او میراث
باچاخان د ۱۹۸۸ کال د جنورۍ په ۲۰مه نېټه وفات شو. هغه په جلال آباد، افغانستان کې خاورو ته وسپارل شو. د هغه میراث او فلسفه د نن ورځې پورې ژوندی دی او پښتانه یې د عدم تشدد او سولې لارې ته هڅوي
پایله
باچاخان یو لوی پښتون رهبر و چې خپل ټول ژوند یې د پښتنو د تعلیم، پرمختګ او حقونو لپاره وقف کړ. د هغه عدم تشدد فلسفه او مبارزه پښتنو ته یو مثال دی چې څنګه په سوله ییزه توګه خپل حقونه ترلاسه کولی شي
